Vrijdagmorgen 20 mei zijn we rond half tien onder een prachtige blauwe hemel vertrokken voor onze 20 etappe op onze U.S.A. trip. Deze dag voerde ons naar Oakhurst aan de voet van ons laatste te bezoeken Nationale Park 'Yosemite '. Zoals wielrenners in een grote Ronde ook vaak doen, zo ook hadden wij een overgangsdag c.q 'rustdag 'ingepland . Na de laatste citrusvruchten in de Valleyvaarwel te hebben gezegd, hadden we rond de middag een zeer leuke tussenstop in Coarsegold. Deze 'Historic Village ' gelegen aan de Highway 41, ontleend zijn bekendheid aan het goud dat er tijdens de ' Goldrush' van 1849 inde Coarsegold Creek gevonden is. Nadat ons het geluk in Las Vegas niet bepaald tegenzat, probeerden wij ook hier nog een graantje mee te pikken van de historische Goldrush. Verder dan wat gegraai in de' Creek' zijn we niet gekomen, doch wij konstateerden wel dat het zuivere zand en grint in deze beroemde beek weleen heel hoog 'Raaymakers' gehalte had.

Prachtige oude Western gebouwtjes, thans ingericht als allerlei soorten winkels, bemand door de meestexotische Amerikanen maakten van ons bezoek aan Coarsegoldde zoveelste highlight.

Rond half twee, ietwat te vroeg kwamen we aan bij ons hotel het Comfort Inn in Oakhurst. Aangezien de inchecktijd in de meeste Amerikaanse hotels rond 3 uur p.m ligt, deden we alvast een klein rondje Oakhurst, waarbij we ' de Little Church on the HIll' hebben bezocht, en een bezoek brachten aan het plaatselijke cafe datprecies naast ons hotelis gelegen. In deze zeer originele Western Saloon genaamd de Dirty Donkey ( de Vuile Ezel) ontmoetten we de lokale bevolking, die bestond uit vagebonden, snode dronkaards, en dronken Californian Girls. Na enkele Budweisers te hebben genuttigd, lagen we nog heerlijk een paar uurtjes aan het mooie zwembad van ons hotel. Bij een zeer goede Mexicaanse eetgelegenheid sloten wij onze 20e dag in de United States weer geweldig af.

Zaterdag 21 mei stond een bezoek aan Yosemite National Parc op het programma. Nadat we onze ' Fat Baby' weer volgegooid hadden met de o zo goedkope Amerikaans benzine, vertrokken we rond tien uur a.m richting de bergen. Nadat we de ingangskontrole gepasseerd waren met onze Nationale Parkenpas, doemde alweer hoge Sequoia bomen voor ons op. In de Mariposa Grove stond de ' Grizzley Giant ' de oudste boom op aarde. Het was een ongelofelijke aanblik, dit natuurgeweld. Een stukje verder stond ' de California Tunnel Tree ', een boom onderaan de stam zodanig uitgehold dat zelfs onze ' Fat Baby' hier nog wel onderdoor zou kunnen.Verderop in het park lag een omgewaaide Sequoia tree, 'The Fallen Monarch'.Via een lange tunnel nadat de weg weer tot grote hoogte was gestegen kwamen we aan bij ' Tunnel View '. Hier hadden we voor het eerst een geweldig prachtig uitzicht op de Yosemite Valley. Links El Capitan, ( het grootste granietblok ter wereld), rechts van ons Half Dome, de ultieme rots voor de bergbeklimmers in dit prachtige park. In het midden van dit schilderij stortte de eerste waterval van de Yosemite Valley zich met donderend geraas naar beneden. Deze ' Bridal Veil Fall ' was enkele miles verder te bezoeken via een trail. Aljomaco, sportief als ze zijn, lieten zich dit niet ontnemen. Tot onder aan de waterval zijn we doorgedrongen, met over onze zomerkleding en korte broeken, wat beschermende regenkleding. Met natte voeten, doorweekte haren, ( behalve AL ), keerden we terug naar de parkeerplaats, waar inmiddels lange rijen aan de ' Restrooms '( W.C.) stonden. Onze trip door Yosemite ging weer verder, en ook alsmaar hoger. Nadat we zomaar langs de weg 2 mooie herten tegenkwamen, die op de vlucht waren voor de Grizzly beer die zich in dit park verschanst, arriveerden we uiteindelijk op het toeristische hoogtepunt van onze 21e dag ( andere 'hoogtepunten' daarzullen Aljomaco hetmaar niet over hebben ). De Upper Yosemite Fall ( vijfde grootste waterval ter wereld ) en de Lower Yosemite Fall gaven ons een onuitwisbare indruk. Via de Yosemite Valley en verderophet bergdorp Mariposa bracht de chauffeur van de dag ' Picky' ons weerveilig in ons hotel.

Uiteraard besloten wij de dagin ' the Dirty Donkey'( de vuile ezel) met enkele zeer koude Budweisers, en waar de vagebonden, dronkaards, en wilde Californian Girls,zich alweervermaakten alsof er geen Yosemite parkbestond.

Morgen nemen we met een zeer goed gevoel afscheid van de nationale parken, de prachtige rivieren, de hetewoestijnen, en de prachtige Mountains.

Zondag 22 mei doen we ' some flowers in ons hair ' (behalve AL die houd zijn onafscheidelijke Amerikaans pet op). SAN FRANCISCO,voor de Amerikanen ' Frisco' wordt voor 3 dagen onze halte met weer nieuwe 'Stuff'.