Het is 14 mei. We gaan van Springdale naar Las Vegas. Vanuit Springdale rijden we vrij snel weer door de prairie waarbij opvalt dat er nu minder caravans staan maar echte ranches, maar nog steeds over een grote oppervlakte verspreid. Tijdens een tankstop zien we enkele mooie vrachtwagens staan waarvan de chauffeurs heel enthousiast hun verhaal over hun 'huis'(zo beschouwen ze het ook) vertellen en trots zijn dat er foto's worden gemaakt.

Onderweg doen we de Hooverdam aan, de 2^e grootste dam in Amerika. Het ligt precies op de scheiding van Nevada en Arizona. Er is een nieuwe brug gebouwd waarover het verkeer zich nu kan verplaatsen in plaats van alleen over de dam zelf. Het is een complexe constructie geworden, maar dat kunnen we in Europa (o.a. de brug bij Millau in Frankrijk) ook.

Vervolgens naar Las Vegas, waar we in het avondverkeer (hartstikke druk) de 6-baans strip oprijden. We gaan naar hotel Flamingo, ooit neergezet door Bugsy Siegel, een van de bekendste maffiabazen. Het is druk in de parkeergarage, nog drukker bij het inchecken, het is dan ook een gigantisch hotel van 28 verdiepingen met gangen van een paar honderd meter. Erzijn meerdere Wedding Chapels waar je heel snel kunt trouwen maar ook scheiden. We hebben......, maar toen toch maar niet gedaan. Er lopen verschillende bruidsparen rond, die op een gegeven moment zelfs niet meer opvallen. Verder zijn er in het hotel veel boetiekjes, restaurants en uiteraard gigantische speelhallen.

We zijn de strip opgelopen, het 7 km lange uitgaansgebied waar veel andere,meer dan gigantische hotels liggen zoals Bellagio (met veel fonteinen op muziek), Venetian (waar de gondels door het hotel varen en met een overdekt San Marco plein) en Ceasar Palace (met allerlei Romeinse beelden). En uiteraard de neonreclames, verlichting en limousines, zoveel hebben we er nog nooit gezien.

Er is ook gigantisch veel volk op de been. Las Vegas heeft per jaar 36 miljoen bezoekers! Die zijn wij allemaal tegengekomen, zo druk was het. Opvallend zijn de Mexicaanse/Peruaanse groepen die proberen hun waar (peepshows en meiden) aan je op te dringen.

's Avonds hebben we gegeten in een van de restaurants in het hotel. Het viel op dat de bediening bestond uit oude mannen en vrouwen (ouder dan wij). Of ze komen mensen te kort of ook de oudjes moeten bijverdienen.

Op 15 mei zien we 's morgens om een uur of 10 dat het bij het uitchecken gigantisch druk is, bij de ontbijtbuffetten lange rijen staan en dat de gokhallen alweer zwaar bezet zijn. Je kunt je het niet voorstellen, hier draait alles om gokken, gokken en nog eens gokken.

Het ene hotel wedijvert met het andere door binnen zoveel mogelijk aparte sferen te scheppen, zoals bijvoorbeeld in hotel New York waar Broadway is nagebouwd. We lopen deze dag de strip voor een groot gedeelte af. In ons eigen hotel hebben we de roulettetafel bezocht en voor de insiders: Antoine, nummer 12 leverde 35 dollar op!

Morgen gaan we naar de Death Valley, wat zal het daar rustig zijn!